Gazâlî’nin kendi düşünce dünyasındaki büyük  değişim ve gelişim sürecini anlattığı Bu eser,  İslâm kültüründe örneğine az rastlanır bir  otobiyografi olması yanında V. (XI.) yüzyıl  İslâm dünyasının inanç ve fikir hareketlerini  değerlendiren ve daha da önemlisi, felsefî  anlamda şüpheciliği o güne kadar benzeri  görülmemiş bir şekilde temellendiren muhtevası ile İslâm düşünce tarihinin en özgün  ürünlerinden biridir.  Kelâmcılar, bâtınîler, filozoflar ve sûfîlerden  oluşan bu grupların bilgi anlayışları ve  yöntemleri Hakkında kendi kaynaklarına  dayanarak yaptığı incelemelere ve  ulaştığı sonuçlara dair bilgi verir.