Bir varlığın ya da kavramın adı anılmadan, nitelikleri belirtilerek onun ne olduğunu dinleyene bırakan düşündürücü ve eğlendirici sorulara “bilmece” denilir.

Bilmeceler, halk edebiyatının en yaygın türlerinden biridir. Yediden yetmişe, her yaşta insan, birçok bilmece bilir. Cumhuriyetin kurulmasından bu yana, halk ağzından derlenen bilmece sayısı 17 bini aşmıştır. Yaşam koşulları değiştikçe bilmeceler de değişmekte; birçoğu kullanımdan düşerken yerlerine yenileri konmaktadır. 
1)      Altı çukur, ova değil, 
          içinde bir bülbül öter,
 
          otuz iki kız çevresini bekler, 
          ottan yapılmış̧ yuva değil. 
                 
 2)    Bir küçücük odacık, 
         içi dolu yorgancık.