Çevrenin bedeli bulunmayan bir mal niteliği taşıdığını düşünerek hareket eden anlayış, ortaya çıkan ağır bedeller sonucunda kendini sorgulamak noktasına gelmiştir. Bu sorgulamanın samimiliği elbette tartışılabilir. Ancak vakıa bu anlayışın devam edemeyecek olduğunun kabulü olmuştur. Çevreye en fazla zarar veren faaliyetler arasında en başta gelenlerden birisi enerji faaliyetleridir. Bu durum enerjinin toplumsal hayatta kullanılmadığı bir anın hemen hemen hiç olmamasından ileri gelmektedir. Öte yandan enerjinin çevreye zarar vermesinden ötürü kullanılmaması da düşünülemez zira bu ihtimal hayatın durdurulmasını istemeye eşdeğer sonuçlar yaratacaktır. O halde çevreye, kendisini yenileyecek imkânı veren bir enerji kullanımının sağlanması ön plana çıkmaktadır.