Ali başını eğdi, ama gözleri ağlamadı. Artık ağlayacak gözyaşı kalmamıştı.
Sadece bir söz dudaklarından döküldü:
“Yemin ederim, Emine’nin kanını toprağa karıştıran kimse varsa, o toprağı yakarım.”
Sonra çayın suyuna baktı. Elini suya daldırdı, suyu avuçladı, alnına sürdü. 
“Bu çay seni benden aldıysa,” dedi,

“Ben de bu çayın kıyısında kalmayacağım artık.”