“Hayat da su ve zaman gibi akıp gitmeye meyilliydi.”
Ülkü Yağmur Ural’ın Cadı Kazanında Pandemi adlı kitabı bu cümleyle başlıyor. Çünkü bu kitapta, pandemi döneminde yaşanan hayal kırıklıklarının, ölümlerin, pişmanlıkların ve ayrılıkların hikâyeleri anlatılıyor. Zaman geçse de geçmeyen acılar ve onların hayatlarımızda, hafızalarımızda ve hikâyelerimizde bıraktığı izler…
Cadı Kazanında Pandemi, kendi izlerini sürmelerine rağmen kaybolanların, hayatı eve sığdırsalar da kendileri koskoca evrene sığmayanların “bugün kadar yakın, dün kadar uzak” hikâyelerinden oluşuyor.