Zafer İşçi’nin kaleme aldığı gerçek hayatın izdüşümü bir öykü kitabı.

Sabah kalktığımda kendimi köyümüzde sandım. Bir an koşup pencereden dışarıya baktım. Burası da neresi? Demek geldi içimden. Erkenden çıkıp Dursun ile Ali’yi çağırayım zaten okulda yok. Ya ben İstanbul’dayım ne köyü dedim. Kendime güldüm. İstanbul’a alışmam için sanırım bayağı zaman gerekiyor. Neyse kahvaltı yaptıktan sonra biraz kapının önüne gezineyim. Anam beni uyardı kapıdan uzaklaşma daha buraları bilmiyorsun diye seslendi. Haklıydı kimseyi tanımıyordum. Belki babamla geziniriz diye düşündüm;  ama babamı göremeyince hemen sordum:
 __ Ana babamı göremedim nereye gitti?
 __ İş aramaya gitti. Bir an önce iş bulması lazım.
Anam haklıydı. İş bulması lazımdı. Artık Sarı kız’ımızda yok. Sütte satamayacak. İş bulabilecek mi acaba? Benim baban çalışkandır herhalde bulur.