*Dün akıllıydım, dünyayı değiştirmek istedim. Bugün ise bilgeyim, kendimi değiştirdim.*

Hz. Mevlana

Dışarıdan nasıl görünürse görünsün herkesin içine döndüğü, mutsuz olduğu, kafasının çok karışık olduğu anlar, dönemler vardır, olmaması da mümkün değil.

İnsanlarla ilgili yaşadığı büyük sıkıntılar, hayal kırıklıkları ve mutsuzluklar onu hayatından bezdirmişti.

Neredeyse kimseye güveni kalmamış, kırılmış, incinmişti. Aynaya bakıp daldı gitti.

‘Biz kimiz? Neden doğduk? Neden varız? Neden yaşıyoruz? Ve neden ölüyoruz?

Sen kimsin? Ailen kim? Ne için geldin dünyaya? Biz istemedik ki doğmayı, yaşamayı, acı çekmeyi, ölmeyi,’ diye düşünüp sorgularken, tam çıldırmaya az kalmışken kapıdan gelen yüksek bir sesle irkildi, kendine geldi. Çok kolay olmasa da artık farklı bir bakış açısıyla devam edecekti hayata.

Elinizdeki kitap, büyük umutsuzluklar silsilesi içinde müthiş bir toparlanma hikâyesi…