"... Ali, Zellanca`nın önünde duran kızını kucaklamaya eğilmişti. İşte tam o  zaman Zellanca`nın yum-ruğu kafasına indi. Ali doğrulduğu gibi Zellanca`nın kolundan tuttu. İşin büyümesini istemeyen Emine araya girip Ali`ye yalvarmaya başladı. Kör Mıstık olanları seyrediyordu. Bir an koşarak duvarda asılı tek kırma tüfeğini kaptı. Ali`ye nişan aldı. Tetiğe bastı. Namlunun ucundaki kurşun Mıstık`ın kör tarafından çıkmış olsa gerek ki Zellanca`nın böğrünü deldi geçti. Zellanca olduğu yere yığıldı. Ali, Kör Mıstık`a dönerek bağırdı; "Ne ettin sen. Allah belanı versin kör deyyus!" Emine anasının başucunda dövünerek ağlıyordu. Kör Mıstık ise olduğu yerde elinde tek kırma ile kazık gibi kalmıştı. Tek gözüyle baktığı dünyasını, tümden karartmanın şokunu yaşıyordu..."