UMUDUMUZ VAR
Vurdu demir işçisi çekici kızgın demire,
Demir, sıcak sıcak gülümsedi.
Örs türkü söyledi doğaya, en tizinden.
Ayar verdi tüm seslere akor misali.
Çatladı donmuş doğanın buzları,
Dağıldı, kristal parçaları gibi.
Dereleri, ırmakları köpürttü billurları.
Ekin uzattı yeşil burnunu, doğa ananın karnından.
Kuşlar ötüştü, kuzular meleşti.
Ozan sazına gülümsedi, çoban kavalına.
Kara saban örsteki halini anımsayıp titredi,
Umudunu yeşertti çiftçinin.
Öğretmen saçını okşadı, yüreklendirdi mavi gözlü Deniz’i!
Başöğretmeni’ni örnekleyerek anlattı demokrasinin güzelliğini.
Mühendis, çiziyor hayalindeki en güzeli.
Mutluluğun resmini çizmeyi arzuladı genç Abidinler.
Yöneticiler ellerini, yurttaşlar yüreğini birleştirdi umutta!
Halaya durmaya hazır, genç kızlar ve erkekler!
Haydi artık vursun davullar!
Çünkü umudumuz var!