Bizler, gelmiş geçmiş peygamberler içinde "ümmetine en düşkün” bir Peygamber’e ümmet olduk. Bu nimetin hakkını verebilmek için de, gelmiş geçmiş ümmetler içinde "peygamberine en düşkün ümmet” olmamız gerekiyor. Kıyamet gününde bütün insanlar Allah’a karşı işledikleri hataların ve günahların derdiyle kıvranırken, bunun bir istinası olacak. İnsanların en güzeli olan sevgili Peygamberimiz Cenâb-ı Hakk’a hep şöyle yalvaracak. "Ümmetî! Ümmetî!” "Ya Rabbi benim ümmetimi bağışla...”