İyi insanların yetişmesine önayak olmak nasıl bir bereketse, insanların geleceklerini karartmakta büyük bir vebaldir. Küçük yaşta alıp eğitilen ve hayata salınan bir sürü insan aslında fabrikadan çıkan mamullere benzer. Nasıl eğitim almışsa ebeveynden, okuldan, tarikat ve cemaatlerden, çeşitli gruplardan, sosyal medya vs.den ona göre yaşar, ona göre arkadaşları, imkânları ve hayatı olur. Öldüğünde de bu hayatına göre sonsuz bir karar ile karşılaşır.
Demek oluyor ki ana-babanın, devletin, partinin vakfın, derneğin, cemaatini, tarikatın, evirip çevirdiği, işlediği kendine göre kıvam verdiği insanın hayatı öyle mühim bir konu ki üzerinde oynana mamul hale getirilen sadece dünyalı insan değil sonsuz yaşamın niteliğini de belirliyor.