Sultan Abdülmecid bir gün Boğaziçi de büyük bir bağın tam ortasındaki köşkünde oturan bir Bektaşi babasını ziyarete gitmiş. Bektaşi, o gün komşu bağdaki bir arkadaşını ziyarete gitmiş. O dönünceye kadar padişah bağın her tarafını dolaşmış. Bektaşi dönünce karşılıklı konuşmaya başlamışlar. “Erenler bağın maşallah çok büyük. Üzümünü ne yapıyorsun?” “Müritlerle ve canlarla birlikte yeriz Sultanım.” “Buradaki üzüm yemekle biter mi?” “Yemediğimizi de sıkıp fıçılara basar, suyunu içeriz!” “Peki ama, sıkılmış üzüm şarap olmaz mı?” “Vallahi Sultanım, biz üzümü sıkıp fıçılara basarız. Allah ne isterse o olur. Üst tarafına karışmak haddimize mi?”