Her bekleyişte bir umut ve ardından büyük hüzün vardır.

Her kapı çalındığında yüreğin gümbürtüsü arşı aşar.

Çaresizlik diz boyu olur, beklenen gelmeyince.

Kapıyı çalar; dostlar, postacı, alacaklıların...

Ve yanlışlıkla vurulur kapı.

Tanımadığın bir yabancı, başka sevgiliden bahseder.

Günler geçer, haftalar, aylar, yıllar…

Umutların tükenişi, çaresizliğin yakıcı ateşi kalır odanda beklediğince beraber.