Hayatın içinde gerçek ve gerçeküstü diye bir ayrım yoktur. İnsan insanı sömürsün diye çizilen çizgileri öyküler kaldırır aradan. Bir ses duyduğumuzda bilemeyiz nereden geldiğini. Kuyunun içinden mi dışından mı! Gülnaz Eliaçık Yıldız ikinci kitabında sınırları usulca kaldırıyor ortasından. İki bölüme ayrılmış metinlerin arasında ince bir “güzeşte” olsa da hızla geçmek gerek köprüden. Soluk soluğa yazıldığı için ara vermeden dinlemek gerek kuyunun sesini. Gerçeğin sınırları aradan kalksın diye. İşte böyle çağırıyor bizi öyküler.