Balıkçıl romanında Bassani, 1947 yılının kışında, sisli bir günde Edgardo Limentani’nin uyanışıyla başlayan bir günü, sinematografik bir dille, en küçük ayrıntıya varıncaya kadar betimleyerek, her hareketini takip ettiği kahramanını bir an olsun yalnız bırakmadan anlatır.
Ferrara’dan Codigoro’ya, oradan Po Nehri’nin bir koluyla yıkanan Volano kentinin eşsiz coğrafyasına kadar uzanan, köylerin ve kentlerin dışında suların üzerinde de yaşam süren bir dünya tasviri belki de Bassani’nin en varoluşçu çalışmasıdır.
Bıçak gibi saplanan bir sancıyı; bireyi, sevgisini, doğayı ve sahip olduğu şeyleri de kapsayarak yaşamın içinde var olan her şeyi hapseden varoluşsal bir hoşnutsuzluğu anlatan Balıkçıl, son romanı olarak yazara 1969’da Yılın Kitabı, Campiello Ödülü’nü getirmiştir.

Giorgio Bassani’nin ölmeden önce gözden geçirip son şeklini verdiği Ferrara kitapları, unutulmaz karakterleri ve ışıkla gölgelerin iç içe geçip adeta dans ettiği nüanslı anlatımıyla yüzyılın başyapıtları arasında yer alır.

Giorgio Bassani sadece yirminci yüzyılın en büyük tanıklarından değil, aynı zamanda da en büyük sanatıçılarından biri.
Guardian

Tarihin akışını ve sonuçlarını en tarafsız, en sakınmaz ve titiz gözlemcisi olan yazarın hikâyeleri… nihayetinde her şeye rağmen şehrine bir aşk ilanıdır.
Ali Smith