Bakmak ve görmek arasındaki o ince sınırı geçmeyi başardığım anda, cümlelerim *Azar Azar* dile gelmeye başlamıştı. Metrodaki gençlerin öyküsünü eminim çok seveceksiniz. Gerçek isimleri neydi bilmiyorum ama ben Deniz ve Derya dedim onlara. Bu satırlarda kendi izlerine rastlarlar mı en büyük merakım bu inanın. *Temizlik* adlı hikâyemde yer alan cinayetin gizemine ben bile şaşırmıştım yazarken. Öğrendiğinizde yüzünüzdeki ifadeyi görebilmek isterdim. Hayatın harmanladıkları azar azar satırlarıma dökülürken, hayal denilen dünyada karşılaşmışızdır belki de...

Okuyun ve siz karar verin derim.