Bir varmış bit yokmuş,
Merhametlide kin yokmuş,
Merhametsizde din yokmuş,
Bizim atlının hikayesi,
Belki binlerden birisi.
Düz gitmiş yokuş gitmiş,
Yorulmuş bitmiş,
Bir yayaya rastladı,
Bizim insaflı atlı.
Acıdı buyur etti.
Kendisi indi,
Yaya bindi.
Yaya atlı olunca,
Tam fırsatı bulunca,
Atı sürdü dört nala.
Atlının at sahibi bağırdı.
Ey zalim melun!
Atımı çalmıyorsun,
Merhametimi kaçırıyorsun.
Bazı insanlar var fırsat bulamaz.
Yetkisi olsa firavundan geri kalmaz.