Eğer çocuk demek gelecek demekse, çocuğa değer vermemek geleceğe değer vermemektir. Ancak gelin görün ki bu açık hakikate rağmen çocuklar bizde her zaman küçümsenegelmiştir. Bu, geleceğimizi küçümsemek demektir ama bunun farkında olduğumuz söylenemez.
Öyle ki “Çocuk aklı”,“Çocuklaşma”, “Çocukça düşünüyorsun”, “Sen çocuk musun?” gibi ifadeler ağızlarımızdan hiç eksik olmamıştır. 
Bana sorarsanız küçümsemenin de ötesinde onları aşağılamaktır bu. Dolayısıyla geleceği de aşağılamak. Bu da bir halkın çocuklarıyla birlikte intihara teşebbüs etmesiyle aynı kapıya çıkar.
Hem de neye rağmen? 
Hem de Atatürk gibi çocuğa değer vermekte dünyanın en büyüğü olan milli bir öndere sahip olmamıza rağmen.