Sessizce süzülüyorum bu şehirden. Kuş cıvıltıları veda şarkısına dönüyor kulaklarımda. Mahremini emanetime saklıyorum. Çalmıyorum ömründen hiç bir şeyi. Ve yatağın bile sıcak hala. Şimdi gidiyorum sevdiğim. Sen en güzel *düşlerin*le kal. Sen bana uzak diyarlardan savrulan bir gülümsemeydin. Kıyısıydın nehrimin. Ürkek bir kelebeğiydin. Bazen de sebebiydin yaşamamın. Ne kaldı geride şimdi; Tutsak bir kadın özgür bir adam mı?