Kar ve fırtına ile başlayan aşkımın bekleyişleri...
Bugün, yarın ve yarından sonra, yaralı ceylanların erkeklerine benzeşmeyişle kapısında değişmeyen nöbetçi noktasında bekleyen askerler gibi kalacağım.
Kar birikecek , ayaklarım üşüyecek ve ben belki de kızacağım kendime…
Ama kapıda hayal kurma zevkini yakalayacağım.
Hayal kuracağım ve hayallerle kapısında olacağım. Hayallerim bulduğum aşkımın ışığı olacak.
Bulduğum ışıkla o kadar bahtiyarım ki coğrafik kaderime kızamıyorum bile.
Hayallerim somurtmuyor, herhalde onlar da yaralı halimi biliyor ki bana cilve yapmaktan geri kalmıyorlar.