Ben doğmadan rahmetli olan ve dünyaya geldiğim gün kendisini rüyasında gören babama, “Oğlunuza benim adımı koyun” diyen dayım Süleyman Özkarahan’ın da iki şiirini koydum, kitabıma.
Bu nedenle kitabımı,“Süleyman&Süleyman/SüleymanYağız” ortak adıyla yayımlamayı uygun buldum.
Dayım yaşasaydı, 40 Kuşağı’nın önemli şairlerinden biri olabilirdi. 1920 yılında Gaziantep`in İslâhiye ilçesinin Arfalı köyünde doğan Süleyman Özkarahan, 1941 yılında 21 yaşındayken serbest tarzda şiir yazmış birisi. Sonra, dörtlüklerden oluşan birşiir daha yazmış. İkisi de 2021 yılında bile değer kaybına uğramamış.
Muhtemeldir ki, başka da yazmış... Ama elime geçmedi.
Sonrası... Sonrası, kısmet olmamış...26 yaşında kader kurbanı olmuş ve 1948 yılında 28 yaşındayken hayata veda etmiş…
Işıklar içinde uyusun…
Mezar taşında şöyle yazıyor:
ÖKKEŞ OĞLU SÜLEYMAN ÖZKARAHAN
RUHUNA FATİHA/ 1.3.1920-29.9.1948
 
Ben Süleyman Yağız, dayım Süleyman Özkarahan’ın vefatından iki yıl sonra (1950’de) aynı köyde ve aynı evde doğdum. Kendimi ondan hiç soyutlayamadım! Zaten o da, rüyada bile olsa, adının bende yaşamasını istemiş!