Âşık Paşa’nın çağını ve kendini temsili dolayısıyla şahitliğine başvurulan Garib-nâme eserinin dili ile ilgili de çalışılmıştır fakat söz varlığı yönünden bütüncül bir inceleme yapılmadığı görülmüştür. 
Bu çalışmayla hem üst dil kullanıcısı şairin hem de dönemin söz varlığı unsurlarının ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Söz varlığı kelime türlerinden ayrı düşünülemeyeceği için eser, kelime türleri yönünden incelenirken kullanılan her farklı kelimenin türe göre dökümü yapılmış ve kelimeler alfabetik sıralanıp anlam yönünden de belirtilmiştir. Eserdeki deyim ve ikilemeler bulunmuş; kelimelerin, sıklık ve kökeni de tespit edilmiştir.