İnsan ilişkilerinde sağlam arkadaşlıklar ve ciddi dostluklar tesis etmenin ilk şartı hep alıcı olmak yerine hem alıcı hem verici olmaya çalışmaktır. Mesela sen bir dostundan alışveriş yaptın ama aldığın malın parasını vermedin. Bir daha ondan mal alamazsın. Yahut iş arkadaşından senin yerine nöbete kalmasını istedin ama sen daha sonra bunu telafi etmedin. Bilesin ki bir dahaki sefere o arkadaşından aynı şeyi istediğinde yapmamak için bahanesi çoktan hazır olacaktır. Yahut baktın ki topluca bir iş yapılıyor. Mesela iğne yapılacak. Biri ocağı yandırır, biri demiri getirir, biri ucunu sivriltir, biri delik açar vs. Sen de demelisin ki: "İğnelerin paketlenmesi de benden!" Aksi halde o arkadaş grubunda bir daha yer bulman zorlaşır. Çünkü ihlâsı bozmuşsundur. Bilmelisin ki beşeri kurallar tıpkı fizik kuralları gibidir. Ateş yakar, su boğar, elma düşer, yere düşen yumurta kırılır. Aynen öyle de karşılık görmeyen iyilik sürmez. Mantıksız bir şey devam etmez.