Mart 1950`de Hal köyünde doğdum. İlkokulu Hal Köyü İlkokulunda okudum. Ortaokulu Mezre Ortaokulunda okudum. Baba Adana`da. Ortaokul hayatı babamla beraberiz. Bir odalı değişik evlerde kiracıyız. Lise çağına gelince köy hayatı şehre kaydı. Artık ailece şehirdeyiz. Köy uğraş­ları yavaş yavaş azalarak tam şehirli olduk. Yaz aylarında köydeyiz. Fedakâr bir baba, fedakâr bir anne (içeride çok örneklerini göreceğiz) Beş kardeş Ercan, Caner, Işık, Ertaş okudular, iş güç sahibi oldular. Babamın yapmadığı bir iş yoktu. Anne de öyle. Hep bedenen, sosyal bakımdan tam bir örnektiler. Babam Hidayet Özkan fedakarlık ve dürüstlük örneğiydi...
Elazığ Şeker Fabrikası`nda işçi olarak bir yıl çalışmaktayken öğretmen okulunun dışarıdan bitirme sınavlarına fark derslerini vererek katıldım. Bu arada çeşitli merkez ilkokullarında vekil öğretmen olarak çalıştım. İki eğitim-öğretim yılı tamamlanınca bakanlık emriyle ilk göreve 30.11.1971`de başladım.
İlk görev yerim Bingöl Genç Yağıza köyü (3 yıl), Elazığ Sivrice Çanakçı köyü, Elazığ Pelte köyü (2 yıl), Elazığ Güntaşı köyü (1974¬1984) 10 yıl kadar, Elazığ Merkez Ulukent İlkokulu (4 yıl), Elazığ Merkez Aziz Gül İlkokulunda (1989-2003) 14 yıl öğretmen olarak görev yaptım. 9O`lı yıllarda görev devam ederken eğitim ön lisans AÖF ön lisans, AÖF lisans İşletme Fakültesi bölümlerini bitirdim. Derece kadememe etkisi olmuştu. 32 yıllık bu uğraşının sonu gelmişti.
"Bu kadar!" diyerek çok sevdiğim öğretmenlik mesleğinden 23 Eylül 2003 günü ayrıldım. Emekli oldum.
32 yıl öğretmen olarak çalıştım. Eşim Emine Hanım`ın 18 Eylül 2020`de vefatının ardından 48 yıllık bir beraberlikten sonra “Benim de Bir Eşim Vardı” başlığı altında bu kitapta duygularımı, duygu­sallığımı, özlemimi anlattım.