Bu kitap çocukluğumdan başlayarak tanıdığım bir güzel insanlar koleksiyonudur. Bu güne kadar onlardan öğrendiklerimi kendilerine iade etme çabası, bir vefa borcu ödeme gayretidir. Yazdıklarımla dostlarımın isimlerini kalıcı kılmakla birlikte yaşadığımız o güzel günlere de bir selam göndermek istedim. Anlatılan kişiler, sıradan kenar mahalle insanları da olsa onlar da bir hayat yaşadılar. Sevdiler, sevildiler; gülüp ağladılar. Onların da anlatacak hikâyeleri oldu. Aziz Nesin’in deyimiyle; “Bir insanın yaşamakta olduğunu salt kendisinin bilmesi yetmez… Bir insanın bu dünyada varolduğunu, yaşadığını başka insanların da bilmesi gerekir ve bunu nice çok insan bilirse o insan o denli daha çok vardır.” Alkol, burada sadece bir renklendirici, tatlandırıcıdır. Amaç değil, araçtır. Bu vesile ile onun içmesini bilen insanların elinde hayata nasıl bir renk kattığını gösterebildiysem ne mutlu bana.