“Oruç bir çocuğun kalbindeki sabrın meyvesidir. Susarken düşünmeyi, açken şükretmeyi öğretir. Ahmet ilk orucunda sabrı öğrendi. Onun için her iftar; sadece bir sofra veya yemek değil bir dua, bir teşekkür, bir kavuşmadır.” Çocuklar orucu sadece aç kalmak zanneder. Bu hikâye onlara sabrın, şükrün ve merhametin tadını öğretiyor.