“Bir çocuk bir ses duyar: Allahu Ekber. O ses kalbine dokunur, o Allah`ın davetidir. Ahmet ezanla büyüyor. Ezan sesini duydukça kalbi çarpıyor, ezanla Rabbine biraz daha yaklaşıyor. Annesi ona ezanın manasını öğretiyor.” Her çocuk ezanı yalnızca duymayı değil, hissetmeyi de hak eder. Bu hikâyenin amacı çocuğun kalbine Allah`ın davetini sevgiyle yerleştirmektir, çünkü ezanı duyan her çocuk onu sadece dinlemez huzuru da tanır.