Günlerdir aynı odadayım. Günler mi aylar mı? Bilmiyorum. Yalnızlığın karanlık sesi. Kırılan an.
Doktora kalsa yarın çıkarılacağım. Ama her şey uzuyor.
Günler, aylar, yıllar...
Hep aynı yatak, hep aynı lambanın cılız ışık silsilesi, hep giderek büyüyen sessizliğin üstüme çöken ağırlığı.
Çıkarın beni, çıkarın buradan!
(Kitabın İçinden)