Düşün ki bir yerdesin. Etrafın çiçek. Mis gibi manolya kokuları sarmış dört bir yanı. Mutlusun… Tüm sevdiklerin yanında ve kalbinde. Gökyüzüne baktığında yanında olmasını arzu ettiğin kimse yok, herkesler yanı başında. Bundan daha büyük bahtiyarlık var mı? Bir kaybın yok… Geçmişine ait bir keşken yok. Vicdanın bir bebeğinki gibi tertemiz. Düşün ki elinde bir bardak çay. Mis gibi kokusu sarmış etrafını. İçtikçe içiyorsun. Etraf mis gibi bergamot… Düşün ki… Düşün… Daha ne istersin? Etrafa bakakalmak ya da gözünün dalması âdetten…

Hayat… Ne çok anlamlar yükledim bu zamana kadar sana. Kimi zaman en dar yollardan geçip ulaştım mutluluğa. Bunun ne kadar sürdüğü önemli değil. Yaşıyorum ya! Sanırım en büyük şükür buna… Bu son perde...