Delilik ve velilik, insan ruhunun derinliklerine inen, birbirinden ayrı gibi görünen fakat aslında iç içe geçmiş iki zıt kutup gibidir. Tarih boyunca her toplumda, her kültürde, bu iki kavramın yansımasıyla karşılaşılmış, bazen kutsal, bazen korkutucu, bazen ise hayranlık uyandırıcı olarak tasvir edilmiştir. "21. Yüzyılda Delilik ve Velilik" adlı bu kitap, insanoğlunun bu iki büyük kavrama dair algılarını, tarihsel kökenlerinden modern çağdaki yansımalarına kadar geniş bir çerçevede ele almayı amaçlıyor.
Delilik, geçmişte tanrıların bir lütfu ya da bir laneti olarak görülürken, velilik ise tanrısal bilgelik ve kutsiyetin zirvesi olarak algılanmıştır. Ancak bu iki kavram arasında görünmeyen ama derin bir bağ vardır. Delilik çoğu zaman aklın sınırlarının ötesine geçmeyi gerektirirken, velilik ise bu sınırları aşmış bir bilgelik hali olarak tanımlanabilir. Veliler, genellikle ruhani bir yolculuğa çıkan, deliliğin eşiğinde gezen ve oradan ilahi bir bilgelikle dönen kişiler olarak resmedilmiştir. Bu nedenle, deliliğin uçurumlarında dolaşmak ile veliliğin zirvelerine ulaşmak arasındaki mesafe, belki de düşündüğümüzden daha azdır.
Modern dünyada ise delilik ve velilik farklı şekillerde yeniden yorumlanmaktadır. Bilimsel gelişmeler, özellikle psikiyatri ve nöroloji, deliliği hastalık olarak tanımlarken, veliliği ise daha çok psikolojik bir derinlik ya da bilgelik hali olarak ele alır. Fakat bu tibbi ve psikolojik yaklaşımlar, bu kavramların tarihsel ve kültürel anlamlarını her zaman yeterince açıklayamaz. Bu kitap, bu açıklanmayan boşlukları doldurmayı, delilik ve velilik arasındaki ince çizgiyi daha net bir şekilde ortaya koymayı hedeflemektedir.