Bu satırları okurken belki sen de benim gibi, hayatın sert rüzgârlarına karşı koymaya çalışıyorsun.
Belki bazen yoruldun, bazen pes etmeyi düşündün, belki de içinden “Daha ne kadar dayanabilirim?” diye geçirdin.
İnan bana, bu duygular yabancı değil. Ben de o soruları kendime defalarca sordum.
Hayat, kimseye kolay davranmaz.
Ama şunu fark ettim: İnsan, sandığından çok daha güçlüdür.
Düştüğünde kalkabiliyorsan, kırıldığında yeniden sevebiliyorsan,
kendi karanlığında bile bir ışık arayabiliyorsan… İşte o zaman gerçekten yaşıyorsun.
Bu kitap, sana hazır cevaplar vermeyecek.
Ama belki yoldaşlık edecek, belki omzuna görünmez bir dost eli koyacak.
Çünkü bazen ihtiyacımız olan şey büyük bir mucize değil, sadece “yalnız değilsin” diyebilen bir ses.
Sen de kendi yolunda yürürken, buradaki satırlarda bir güç kırıntısı bulursan,
bil ki niyetim gerçekleşmiş olacak.
Unutma: Vazgeçmediğin her an, zaten kazandığın andır.
Sevgiyle