Anılarım, hayatımın labirentlerinde kaybolmuş anahtarlar gibi... Her anı, her duygu ve her an, zihnimi sarar ve hiç unutamadığımı hatırlatır bana... Herkes geçmişi geride bırakmaya çalışırken benim hafızam bir sandık dolusu hatıra...
Bu yolculuk sırasında, unutmanın mı yoksa hatırlamanın mı daha değerli olduğunu sorgulayacaksınız. Unutmanın imkânsızlığını ve hatıraların beni nasıl sıkıca kavradığına dair bir hikâye anlatıyorum sizlere... 
Ben Aziz, ilk acım, ilk anım, 4 yaşım…