"Sabahın ilk saatlerinde Yuval Noah Harari, elindeki kahvesiyle deniz manzaralı çalışma odasının geniş penceresine doğru yürüdü. Gözlerinde her zamanki o özgün ışık parıldıyordu; bir düşünürün, yeni bir fikri üzerinde kafa yorduğu zamanlardaki ışık...
Oda hafif bir serinlikle doluydu. Camından dışarıya baktığında, güneş ufka doğru yükselişe başlamıştı. Kırlangıçların  cıvıltıları,  yeni  bir  günün  başlangıcını müjdeliyordu.
Çalışma   masasına   oturdu   ve   kalemini   kâğıdın üzerine koydu. Harari’nin, genellikle karmaşık düşünceleri basit ve anlaşılır bir dilde aktarma yeteneğiyle tanınmıştır.  Bugün  ise  kendisi  için  farklı  bir  yol  seçmişti.  Bir  mektup  yazacaktı;  belki  de  tarih  boyunca yazılmış en ilginç mektuplardan birini...