Belgesel sinema, gerçeği yakalama çabası kadar onu aktarma, yeniden kurma ve sonunda seyirciye bırakma sanatı ve sorumluluğudur. Bu kitap boyunca belgeselin tüm katmanlarını inceledik: ilk fikir kıvılcımından başlayan süreci, belgelerin ve tanıkların sunduğu çok katmanlı gerçekliği, yönetmenin hazırlık sancılarını, kameranın tanıklığını, kurgunun zamanı yeniden inşa edişini ve nihayetinde seyirciyle kurulan görünmez hattı. Her aşama, yönetmenin hem teknik becerilerinin hem de etik duruşunun sınandığı birer durak olarak belirdi.
Başlangıçta bir yönetmenin en önemli görevi, konu bulmak ve bu konuyu neden anlatmak istediğini kendine sorabilmektir. Çünkü belgeselin gücü, sadece anlatılan hikâyede değil, yönetmenin o hikâyeye hangi açıdan yaklaştığında gizlidir. Ardından belgeler, tanıklar, mekânlar ve seslerle örülen bir süreç başlar. Bu süreçte yönetmen hem araştırmacı hem psikolog hem de sanatçı kimliklerini aynı anda taşımak zorunda kalır.
Çekim aşamasında kamera yalnızca bir kayıt aracı değil, aynı zamanda bir ilişki kurma biçimi haline gelir. Çerçevenin sınırları, sessizliklerin gücü, karakterin kamerayla dansı, her şey belgeselin ruhunu belirler. Kamera, kimi zaman bir mercek gibi gerçeği büyütür, kimi zaman da varlığıyla gerçeğin doğasını değiştirir. Yönetmenin görevi bu hassas dengeyi fark etmek ve etik bir bilinçle yön vermektir.