Üç oğlunu toprağa vermiş ve engelli doğmuş kızının kaderine ortak olmuş bir anneydi. Her oğluyla birlikte kendinden bir parçayı toprağa gömmüştü. Neriman, acıların tuzu biberi olmuştu. Babası sağ olmasına rağmen yetim gibi büyüyen Fatma, ayrı bir acıydı. En büyük dayanağı olan eşi Cemal Bey’in, büyük oğlunun şehit haberi ile geçirmiş olduğu hastalık, Murat Bey’in vefatıyla felce dönüşmüştü. Böylece Sebahat Hanım, en büyük desteğinden yoksun kalmıştı. Fiziksel olarak yanında olsa bile konuşmasında oluşan bozukluk Cemal Bey’i ondan uzaklaştırmıştı. Sebahat Hanım, oğullarının acısının yanında eşinin hastalığıyla mücadele etmek zorundaydı...