Lotus, saflığın, aydınlanmanın ve yeniden doğuşun sembolüdür. Aynı zamanda erdemin sessiz simgesidir.
Lotus bize şunu hatırlatır: Çamura değil, ışığa doğru yönelen yol gerçek hazineyi açığa çıkarır. Çamurun içinden yüksel, ışığa açıl ve kendi özgürlüğünün tanığı ol.
Lotus ışıkla buluştuğunda, hazineyi dışarıda değil, kendi özünde bulursun. O öz, sevgi kudret ve saf farkındalıktır.
Öz ışıkla birleştiğinde, zihnin ürettikleri çözülmeye başlar. Duygu ve düşünceler bir gölge gibi erir, gerçekliklerini yitirir. Zaten içinde olanı bilme haline geçersin. Tam ve bütün hissedersin; varoluşun memnuniyeti bütün bedenine yayılır.
Gerçek ile yanılsamayı ayırt eder hale gelirsin. “Ben” ve “diğerleri” kavramı çözülür; geriye yalnızca Öz kalır. Ve o anda, sadece izlersin… gülümsersin… ve gerçek huzura, özgürlüğe varırsın.