Yıllar sonra doğduğun yere döndüğünde çocukluğunun hatıralarında kalan yer değildir artık orası. Deniz aynı deniz değil, havanın kokusu, sevinç veren doğanın rengi bile aynı değildir, değişmiştir. ‘Acaba gelmekle yanlış mı yaptım, anılarımda kalan o muhteşemliği hiç bozmasa mıydım?’ diye düşünür insan. Sonra tanıdık birkaç sima, bildik birkaç mekân görür sevinir.

‘Ah ne güzel günlerdi o günler!’ diyerek başlayan o sohbetler hiç bitmesin ister...

Özge için olan da bundan farklı değildi.

İş çıkışı ani bir kararla arabasına atladı, en yakın arkadaşına, ailesine bile haber vermeden hafta sonunu geçirmek için çocukluğunun geçtiği o şirin ilçeye doğru yola çıktı…