Yeniden her şey normale dönmüştü! Normal, bu yetimler ülkesinde tabldot sırasına girmek, sayıyla zeytin yemek, ölçülü bir çocuk olmak, sopa ile korkutulmak, çocuk yaramazlığının cezası olarak iki büklüm bir şekilde geceyi daracık bir dolabın içerisinde geçirmek, yine geceleri yalnız bir şekilde soğuk yorganı başına çekip özlemle ağlamak, uyuyamayıp bir camın kenarında eğer görünürse yıldızları seyretmek ve bir yıldız olmayı hayal etmekti. Aslında hepsi bir yıldızdı zaten. Fakat bu yıldızlar, kendi öz dünyalarından birer birer kopmuş ve işte buraya düşmüştü.