Uzun zamandan sonra, onu yeniden insan yanları ile tanıştıran, yokluğa mahkûm ettiği vicdanını yeniden hatırlatan yabancının, kaldırımda yaralı yatarken gözlerine bakışını bir türlü silip atamıyordu aklından...
Bilmemek, zor buldurur insana.

Ama artık biliyordu... Ona yadigâr kalan en önemli şey; ‘Yedi kat yabancı birinin, insanın varlığına sahip çıkmasını ve dünyadaki tek yerinin vicdan olduğunu’ yeniden öğretmesiydi…