Bazı insanlar derindir. Hatta bazen derinin de derinini aramakla geçer hayatları. Mehmet Altun’un bu eserinin kahramanı Edip de derinin derinini arayanlardan biri. 
Kim, ne, niçin, neden ve nasıl gibi pek çok sorunun derinliklerinde gezen kahraman, yazarın kaleminde ruh bulmuş. 
“Ben de aradığımı bulmuştum. Senelerdir aramıştım da farkında olmadan: Kendimi. Kendime ait olmayı tam yirmi altı yıldır ertelemiştim. Bunun farkına vardığımda, aslında yaşadığımı sandığım hayatın hiç de öyle olmadığının bilincine vardım ve dedim ki, yirmi altı yıldır yaşamıyorsun! Korkunçtu gerçeğe ulaştığım o an! Saçlarım, işte tam da o zaman ağarmaya başladı. Gerçek, belki de aklıktı, aklık doğuruyordu zira.” 
Okurken kendimizi de sorgulayacağımız ayrıcalıklı bir eser olan “Yalnızlığın Kanat Sesleri” çok ses getirecek olan bir roman. 
Hatice Dökmen