Her uzak şehrin gizli hüzünleri vardır. Her uzak şehre gidenlerin de hüzün yüklü anıları vardır. Uzak şehirlerin insanı yoran sessizliği var.  O coğrafyanın yalnızlığını, hasret duygusunu ancak oraya gidenler bilir. Bu uzak şehirde sadece iki renk ve iki mevsim vardı. Siyah beyaz, kış ve yaz. Yalnızlığa terk edilen bu mahrumiyet yerde tüm zorluklara inat dertli dağlarında umut yeşeriyor. Çünkü umut bazen en uzak şehirde bulunur. 
Batıdan Doğu’ya, bilmediği uzak şehre atanan öğretmenin yol ve yaşam hikâyesinde hem hüzün hem de sevinç var. Ama en çok da vefa ve sevgi var. Adım atmadığın, cesaret edemediğin veya çaba göstermediğin yerler senin dünyana dâhil olamaz.