Modern Çağ Edebiyatının son temsilcilerinden biri Seyfettin Araç. Bu romanında da bilinen klasik roman tarzının yine dışına çıkıyor. Bir kahramana ve bir olaya indirgenen roman tarzına uymayıp, birden çok kahramana ve gerçek hikâyalere sürüklüyor okuyucuyu.

"Çocuktuk, büyüyor ama büyüdükçe acıyorduk da habersiz. Üstümüze örtülen ipek örtüye kan lekesi ve intiharlar bulaşıyordu. Ne nefes alabiliyor ne yaşayabiliyor ne de kan lekesini çıkarabiliyorduk ruhumuzdan. Bombalarla uyanıyorduk çoğu sabah, intiharlarla selamlıyorduk güneşi, ölümlerle yapıyorduk kahvaltımızı, kan tadında çaylar içiyorduk seninle yemekhane sohbetlerinde ve biz sadece çocuktuk. Oyun çağında ölümle uyuyup ölümle uyanan çocuklardık."