Aslında hepsi de *Bizi unuttular,* diyordu... Münir Özkul, Aliye Rona, Kadir Savun, Erol Taş, Hayati Hamzaoğlu, Sami Hazinses, Kenan Pars, Özcan Özgür ve Bilal İnci... Türk sinemasının yaşayan ama sanki yaşadığına pişman edilmiş *karakter*li oyuncularıydı onlar... Son yıllarda birer birer kaybetmişlerdi çalışma arkadaşlarını ve dostlarını... Ahmet Tarık, Suphi Kaner, Nubar ve Hulusi ağabeylerini, Cevat Kurtuluş’larını ve daha kimleri kimleri. Evet, yaşıyorlardı ama kendilerini *dostça* ziyaret eden bir genç gazeteciye, *Bizimkisi de yaşamak mı be evlat!* diyecek kadar yaşama isyan ediyorlardı. Biz *unutulmadıklarını* söylerken, onlar, *Hayır! Unuttular bizi, şu halimize bak. Bir aktörün ya da aktristin, hayat damarını kesmek istiyorsanız onu ilgisiz, alkışsız ve sahipsiz bırakacaksınız.* diyorlardı.
Unutulmayanlar’da dokuz güzel insanın birbirinden ilginç yaşam öykülerinin yanı sıra, onların haykırışlarla dolu *son fotoğraflar*ına da tanık olacaksınız. Ve Unutulmayanlar’da Yeşilçam’dan çok Türkiye’yi bulacaksınız.
Türkiye, biraz da onlar değil mi?