Yaşarken hayatımız saçtığımız ışığa göre şekillenip anlam bulurken, asıl olan insanın yaptıkları ile kimseye zarar vermemesiydi. Şu kısacık ömürde iyi insan olabilmek, iyi hatıralarla anılabilmek her kula nasip olmadığı gibi aynı kanı taşısa da her kesin ışığı birbiri ile uyumlu olamayabiliyor; iyiliğin unutulmadığı gibi kötülük de unutulmuyordu! Siz unutsanız da Tanrı hiç unutmuyordu! Anlayabildiğin kadar anlamlandırdığın bu yaşam, barındırdığı güzellikler ile kötülüğü seçmek için çok kısaydı. Sonradan yolda karşılaştıkların, en başta yola çıktıklarını unutturmamalıydı. İlk unutanın, unutulduğu gibi…Yapılanlara iyi bak, bir gün onları; yaptıklarını yaşarken bulacaksın…
Yaşarken; yaptığın hiçbir şeyi UNUTMA SAKIN!
                   
HER İNSANIN IŞIĞI FARKLIDIR!
Kimisi nezaket ışığı şaçar,
Kimisi  zerafet ışığı saçar,
Kimisi nefret ışığı saçar,
Kimisi dürüstlük ışığı saçar,
Kimisi öfke ışığı saçar,
Kimisi açgözlülük ışığı saçar,
Kimisi cömertlik ışığı saçar,
Kimisi sahtelik ışığı saçar,