Ve aşk, zamansız çaldı onlar için bu defa da kapıyı. Belki tesadüf, belki kader, belki de yürek çekimiydi onlarınki, bilinmez… Yollar birleşir, kaderler buluşur, gözler ayrılamaz birbirinden, ruhları tatmıştır bir kere huzuru. O vakit kaçmak ne mümkün? Kaçamadılar da… Bu aşk girdabından çıkış, mühürlenen kaderin elinden kaçış yoktu. Sözler, bakışlar, dokunuşlar ve hisler… Dedik ya hani, tatmıştır bir kere ruhları huzuru, ayrılamaz yürekler ve başlar hikâyemiz. Bakışlarıyla huzur veren Beren ve yaşadıkları yüzünden güven problemi yaşayan Umut. Kimselere güvenmeyen Umut ile onun yüreğini huzurla sarıp sarmalayan Beren’in aşk hikâyesi… Onlar aşkı yaşarken ruhları tattıkları huzurla şahlanıyordu. Ama hayat öyle bir yerden aldı ki ifadelerini; verecek cevapları, konuşacak sözleri, tutunacak belki de tek bir dalları kalmamıştı yaşadıklarıyla. Ne mi geldi başlarına? Devamı kitabın içinde saklı. Merak mı ediyorsunuz?