Hayallerim bile hayal şimdi. Olmaya çalışmaktan ve olamamaktan ibaretim. Her güne aynı senaryo ve aynı replik. Benim yolum da başka yokuşum da. İki oda arasında serilmiş bir halinin çıkıntısı benim yokuşum ve yok oluşum. Yapamam, gidemem ve yürüyememden ibaret cümlelerim. Oysa ben otogarlar arasında bitmez bir yolu yürürken Burhaniye`ye yolu düşmüş, oraya yerleşmiş, oralı olmaya doğru doğacak çocuklarıma isim koymustum.  Sahi ben bir ara mutlu olmuştum.