BENDEN GERİYE, BİR KÜÇÜCÜK
BEYAZ NOKTA KALMIŞTI BELKİ…
KARANLIĞIN İÇİNDEKİ MACERAMDA,
BU SEFER BOCALIYORDUM.

Kayla, Meriç’e bir şans vermek için İtalya’ya gittiğinde, karşısında artık aynı hataları yapmak istemeyen, tanıdık ama bambaşka bir adam buldu. Bu tanıdık ama yabancı duygusuyla boğuşurken, kendi yolunu da çizdi: yeni arkadaşlar, yeni hayaller…

Meriç ve Kayla zorlu bir sürecin ardından Türkiye’ye döndüğünde ise geçmişin gölgesine adım atacaklarını bilmiyordu.

Ailelerin izlerini taşıyan bir ilişkide, hem kendi içlerindeki karanlıkla hem de birbirleriyle yüzleşmeleri gerekiyordu.

Geçmişin izleri silinmeden yeni bir hayat kurulabilir miydi? İlişkiler, yaralar, sırlar ve sessizlik arasında iki kişi, hem birbirini hem de kendilerini yeniden tanımaya çalıştı. Sevgi, karanlığı aydınlatmaya yeter miydi?

“Sen benim resmimde açan çiçek ol, güneşim ol, düşen yaprağım ol, eşsiz kar tanelerimin hepsi sen ol istiyorum. Eğer izin verirsen senin resmine küçük bir nokta olmak istiyorum.”