Tanzimattan cumhuriyete uzanan süreçte batılılaşma hareketinin etkisiyle Türk oyun yazarlığı ve sahneleme çalışmalarında belirleyici olan yaklaşım Aristocu klasik dram tekniğine dayanan benzetmeci gerçekçi sahneleme anlayışı yönünde şekillenmiştir. Günümüze değin tiyatromuzda gerçekçiliğin baskın niteliğinde büyük bir değişim yaşanma¬mıştır. Bunun asal nedenleri repertuar politikaları, tiyatro öğrenimi veren yüksek öğretim kurum müfredatlarının içeriği ve akademisyenlerin konuya yaklaşımına dayanmaktadır.

Türk tiyatrosunda gerçekçiliğin baskın kimliğinin sorun olarak alındığı bu kitapta bu sorunun altında yatan sebepler gösterilmeye çalışılmış ve çözüm olasılıklarına işaret edilmiş. Tiyatromuzda klasik gerçekçi doğrultuda biçimlenen tek tip yaklaşımın görünür kılınması çabasıyla bu çalışma, belki de değişim için ilk adımların atılmasını sağlayacak.