“Güldürü, sahne sanatları ve sinemanın en zor türü olmakla birlikte büyük oranda gişe garantisi olan, yapımcısı için riski düşük bir yatırımdır. Hangi tür olursa olsun sinema her şeyden önce bir hikâye anlatma işidir. İyi bir hikâye/senaryonuz varsa kalanı yaratıcı sinematografiyle kotarılacaktır. Oysa Türk Sinemasında üretilen son dönem güldürü filmlerinin tema/konu içeriğine bakıldığında çoğu sıradan, sığ, yüzeysel ve kabadır. Bu filmlerin bir kısmı kır temalı güldürülerdir. Şive güldürüsü olarak betimlenebilecek bu hikâyelerde karton karakterler, iğreti tiplemeler inandırıcılıktan uzak ve samimiyetsizdir. Oyuncular, gösteri dünyasının ve popüler kültürün ürettiği oyunculuk konusunda yeterliği tartışmalı, karikatürize tiplerdir. Bir başka eğilim; tutmuş televizyon güldürü tiplerinin sinemaya uyarlanmasıdır”
 Yazar Hakkında: