Kuran, İncil ve Eski Ahit ile `Sümer - Akkad` tablet yazıları arasında paralellik ve yakınlık bulunduğunun saptanmasına bağlı olarak, bu üç kitabının `Sümer söylenceleri`ne dayandığı ileri sürülmüştü. Gerçekten de, Musevilik, Hıristiyanlık ve İslam`ın kitap metinlerinin, Akado - sammaru ilahilerinin zamanla dönüşmüş biçimlerine dayandığı artık ispatlanabilir bir olgudur.

Fakat bu, böyle olsa bile, burada yanıtı hep eksik bırakılan en canalıcı soru şu idi: O halde bu `Sümer söylenceleri` nasıl oluşmuştu ve asıl kaynakları ne idi?

Şimdiki dini kitaplar ile Akado - sammaru tablet yazıları arasındaki bağlantıların bilim dünyasında giderek berraklaşması, kaçınılmaz olarak, teolojinin olduğu kadar, eski felsefecilğin ve eski toplumbilimciliğinin `din eleştirileri`nin de yeni bir zeminde ele alınmasını gerekli hale getirecekti zaten.

Bu kitapta yayınlanan çalışma sonuçları böyle bir çabanın parçasıdır.